Vakantiekrachten liggen niet voor het oprapen. Sommige tuinders vinden met grote moeite scholieren om te helpen in hun kas, maar anderen hebben juist te veel aanmeldingen. Het geheim: maak van het werk een game of geef cadeautjes weg. ,,Als ze het even niet naar hun zin hebben, gaan ze naar de buurman.”
Met verbazing las Maxime van der Schans van kwekerij Schenkeveld de woorden van een andere tuinder onlangs in deze krant. ‘Anno 2020 staan scholieren niet te springen om vakantiewerk in de tuin’, luidden ze. ,,Mijn mond viel er van open. Bij een van mijn collega’s gebeurde hetzelfde. Wij willen helemaal niet met dit soort tuinders vergeleken worden.”
Schenkeveld heeft namelijk wél jongeren in de kas lopen, vertelt Van der Schans. ,,Er zijn genoeg scholieren die het blijkbaar heel erg leuk bij ons hebben. Zelfs zoveel, dat we momenteel een scholierenstop hebben. We hebben er genoeg. De wervingsspandoeken, om nieuwe scholieren te trekken, zijn inmiddels weggehaald. Dat hebben we al heel lang niet meegemaakt.”
Mede door de komst van corona kreeg de tuinder veel nieuwe aanmeldingen. ,,Toen de scholen hun deuren sloten ontplofte onze inbox van de aanmeldingen. Ze konden niet naar school, maar wel werken in de kas.”
Waarom Schenkeveld deze generatie wel voor zich weet te winnen en andere tuinders hier moeite mee hebben, is voor Van der Schans niet helemaal duidelijk. ,,Misschien stimuleren ze hen niet genoeg?” Ze geeft toe: ,,De jongeren van nu moeten inderdaad geprikkeld worden om uurtjes te maken. Maar te verwend om te werken?”, klinkt het vragend. ,,Dat lijkt me niet. Je moet ze wél motiveren, maar daar ben je ondernemer voor.”
Je moet ze wél motiveren, maar daar ben je ondernemer voor, aldus Maxime van der Schans.
Cadeautje
,,Regelmatig verzinnen wij verschillende acties. Zo houden we een competitie tussen alle Schenkeveld locaties, waarbij de locatie met de meest gewerkte scholierenuren een uitje cadeau krijgt. Ook maken we het na het werk gezellig. We drinken met hen een colaatje en frituren een bitterbal op de zaterdag.”
Bij tomatenkwekerij CombiVliet werken een paar honderd scholieren. ,,We hebben ieder jaar genoeg animo”, vertelt woordvoerder Martine van der Meer. Ze spreekt over een ‘magneetwerking’. ,,De ene scholier neemt de andere mee. Er werken hier hele vriendengroepen.”
Tijdsgeest
Van der Meer ziet ook dat de tijdsgeest is veranderd. ,,Vroeger kwamen ze aanbellen en waren ze blij als ze binnen mochten komen. Nou”, zegt ze, ,,die tijd ligt ver achter ons. De arbeidsmarkt is veranderd. Jonge mensen hebben het voor het uitzoeken. Als je als werkgever niet biedt wat zij willen, dan komen ze niet.”
Zelfs als ‘die kinderen’ eenmaal ‘binnen’ zijn, is dat geen vanzelfsprekendheid. ,,Ze moeten het leuk vinden, willen ze ergens blijven. Als ze het even niet naar hun zin hebben, zijn ze zo weg. Dan gaan ze naar de buurman.”
CombiVliet doet er alles aan om het de scholieren naar hun zin te maken, vertelt Van der Meer. Zo werkt zij met bonussen en trekt ze er af en toe een dagje op uit, bijvoorbeeld naar Walibi. Ook doet de kweker sinds een aantal maanden aan ‘gamefication’. Het werk wordt als het ware in een game-vorm gegoten. Via een speciaal ontwikkelde app kan de werknemer zichzelf volgen.
Wie bepaalde doelen haalt, bijvoorbeeld door zoveel keer op tijd te komen of zijn gemiddelde omhoog te krikken, verdient ‘Combicoins’. ,,Deze kan je inleveren voor geld, maar ook voor een muziekboxje of een T-shirt.”
Het spel staat nog in de kinderschoenen, zoals Van der Meer dat zegt. Toch ziet zij al voordelen. ,,Medewerkers vinden hun werk leuker en hun prestaties nemen toe. Dit kan zomaar eens de toekomst zijn.”