Ik wil niet betalen voor mensen waar inmiddels genoeg werk voor is, die een jaar langer thuis ‘mogen’ blijven. Ik wil niet dat standaard een percentage van mijn brutoloon wordt afgehaald. Ik wil hier zelf over beslissen!
Ik was onlangs op een vergadering van LTO Glaskracht, waarin één van de onderwerpen de ‘sectorale reparatie versobering WW’ op de agenda stond. Er werd netjes uitgelegd wat de bedoeling was naar aanleiding van een afspraak tussen de centrale werknemers- en werkgeversorganisaties uit 2012-2013.
Nu ken ik niet alle ins en outs, maar ik, als werknemer, zit hier dus ècht niet op te wachten…. Ik wil niet betalen voor mensen waar inmiddels genoeg werk voor is, die een jaar langer thuis ‘mogen’ blijven. Ik wil niet dat standaard een percentage van mijn brutoloon wordt afgehaald. Ik wil hier zelf over beslissen!
Als de regering besluit het WW-systeem te versoberen met als doel een prikkel om mensen van de ‘bank’ te krijgen door een kortere WW periode te verstrekken, waarom zouden de werknemersorganisaties deze periode dan weer willen ‘repareren’, vraag ik me af? Deze prikkel weer wegnemen? Werken is voor iedereen beter (als je natuurlijk kùnt werken), dat zouden de vakbonden toch ook moeten weten. Inmiddels is het zelfs zo dat de arbeidsmarkt dusdanig veranderd is, dat er arbeidskrachten tekort zijn en komen! Je zou denken, in deze situatie is deze reparatie dan ook overbodig geworden en moet deze afspraak worden herzien. Maar nee, de werknemersorganisaties willen dit koste wat het kost doorvoeren, echter wie is de dupe? De hardwerkende medewerker, want die moet het gelach betalen! Maar beseft dit nog niet……. De werknemers betalen de bijdrage voor deze reparatie. De bijdrage wordt door de werkgever ingehouden op het brutoloon van de werknemer. Die storten de bijdrage in het PAWW-fonds (Private Aanvulling WW).
Het kabinet vindt dit natuurlijk ok, als het maar niet op hun begroting komt. Werkgevers hoeven dit ook niet te betalen, maar lopen wel het risico dat werknemers hier verre van ‘blij’ van worden. Het is dus aan de werknemers om hier iets tegen te doen, want de werkgevers moeten zich houden aan de gemaakte afspraken als de werknemersvertegenwoordiging dit vast blijft houden.
Ik vraag me af welke werknemers deze werknemersorganisaties in deze vertegenwoordigen? Waarom zo hardnekkig vast houden aan de ‘oude’ verzorgingsstaat, terwijl werkend Nederland vandaag de dag liever zelf wil beslissen waarvoor ze betalen. Waarom geen vrijwillige keuze voor deze verzekering voor werknemers? Beseffen werknemers wat er gebeurt als ze straks verplicht een extra inhouding op hun salaris krijgen? We gaan het zien…… Wij Nederlanders zijn niet zo’n strijdlustig volk, wij betalen gewoon en klagen dat we steeds minder overhouden. Of niet?
Nb. Ik heb in dit verhaal het WGA deel buiten beschouwing gehouden.