Deze week was ik bij Westland on Stage namens CombiVliet, het jaarlijkse beroepenfeest om alle VMBO-ers uit de tweede klas kennis te laten maken met de beroepen in vooral het Westland. Veel bedrijven waren vertegenwoordigd en stonden vol verwachting op 'onze toekomst' te wachten, zoals burgemeester Sjaak van der Tak het zo mooi verwoordde.
In gedachten ging ik terug naar mijn ‘eigen ik’ als 13/14-jarige…. Ik wist nog niet wat ik wilde worden, maar wist wel dat ik niet op een duf kantoor wilde zitten heel de dag. Dierenarts of schoonheidsspecialiste leek me wel wat. De eerste viel af omdat dieren je als dierenarts helemaal niet leuk vinden en schoonheidsspecialiste verdween van m’n lijstje door onbekende oorzaak. Maar het is ook belangrijk om te weten wat je niet wilt, toch?
Op de HAVO wist iedereen welke richting het leven op ging, en ik niet. Daar werd ik onzeker van, dat weet ik nog wel. Het leek of ik m’n leven vergooide doordat ik het niet wist….. M’n vader zei, ga maar naar Schoevers, dat is een goede basisopleiding. En zo geschiedde. Geen slechte keus, want ik kon alle kanten op.
Natuurlijk kwam ik hierdoor wel op kantoor wat ik juist niet wilde toen ik tiener was. Maar zo snel kan iets veranderen, omdat je als tiener/puber eigenlijk geen benul hebt van iets wat bij je past. En dan zag ik vandaag ook! De 900 kinderen kwamen met veel bombarie binnen, een beetje onwennig natuurlijk, want al die mensen van die bedrijven staan gulzig te kijken langs die rode loper. Daar loop je dan, met je beugeltje, onzeker, een paar puistjes, giechelend, met de opdracht om drie matches te maken met die mensen van die bedrijven.
Maar het ging ze goed af! Ik heb mezelf de vraag gesteld wat ik zou doen? Mijn doel zou zijn, leuke afspraken maken voor iets wat leuk lijkt. Paardentrainer is voor elke jongedame natuurlijk geweldig. Dat dit meer hobby is dan dat ik er later een boterham mee zou kunnen verdienen, dat zou mij niet echt boeien op zo’n leeftijd. En cameraman bij de plaatselijke omroep, dat is ook cool. Dat dat merendeels vrijwilligerswerk is bij de regionale omroep, tja, daar denk je toch ook niet bij na! Of vlechten maken bij de kapper, dat is ook altijd leuk.
De functies bij tuinbouwbedrijven zouden in ieder geval niet op m’n lijstje staan. Ik werkte in de vakanties en op zaterdag altijd in de tuin en dat wil je toch niet heel je leven doen…...
Voor communicatie wil je bij een reclamebureau werken, voor techniek bij een installatiebedrijf, voor een administratieve functie bij een accountantskantoor of bank. Want brood haal je bij de bakker en worst bij de slager toch? Dat al deze functies (en nog veel meer) ook bij tuinbouwbedrijven bestaan, weten veel mensen niet. En daar gaat het mis!
Maar hoe kan ik uitleggen aan pubers dat ik ècht een hele leuke functie heb? Ik begrijp hun gedachten namelijk heel goed….. Dat is de uitdaging die wij als tuinbouw hebben, want het is ècht leuk in de tuinbouw, maar dat zie je alleen niet!